«Κακό νερό» μεταφράζεται η Ιπανέμα στη γλώσσα Τούμπι και είναι μια παραθαλάσσια γειτονιά στο Ρίο ντε Τζανέιρο.
Το 1962, ο Antonio Carlos Jobim και ο Vinicius de Moraes –συνθέτης και στιχουργός αντίστοιχα– εμπνεύστηκαν το τραγούδι «The Girl from Ipanema» από την Heloisa Eneida Menezes Paes Pinto, ένα 17χρονο κορίτσι που ζούσε στην οδό Montenegro στην Ιπανέμα.

Η εντυπωσιακή Heloise περνούσε καθημερινά από το μπαρ Veloso, στην παραλία, όπως αναφέρεται στο τραγούδι («each day when she walks to the sea»). Η παρουσία της προκαλούσε τον έντονο θαυμασμό των αντρών –συχνά εκδηλωνόταν με σφυρίγματα– και φυσικά δεν άφησε ασυγκίνητους ούτε τους δύο καλλιτέχνες που ζούσαν εκείνη την περίοδο στην Ιπανέμα.
Από τη στιγμή που το τραγούδι έγινε γνωστό, έγινε κι η Heloise διάσημη.

Τον Μάρτιο του 1964 το τραγούδι εκτοξεύτηκε με την ερμηνεία της Astrud Gilberto και του Stan Getz και το 1965 κέρδισε το βραβείο Grammy σαν ένα βραζιλιάνικο μπόσα νόβα κομμάτι. Αξιοσημείωτο είναι ότι το τραγούδι κρατάει τη δεύτερη θέση στη λίστα των τραγουδιών που έχουν χρησιμοποιηθεί σαν μουσικό χαλί σε σκηνές ταινιών που έλαβαν χώρα σε… ασανσέρ!
Από «Το χρώμα του χρήματος» και το «Mr and Mrs Smith» μέχρι το «Blues Brothers» και το «The Matrix Reloaded», το τραγούδι έχει ακουστεί σε πολλές ταινίες και μάλιστα κάθε κατηγορίας (δραματικές, κοινωνικές, δράσης, θρίλερ, μουσικές κωμωδίες, επιστημονικής φαντασίας). Παρ’ όλα αυτά, σίγουρα σε ταξιδεύει σε παραλία, καλοκαίρι, ήλιο και θάλασσα. Έχει ηχογραφηθεί πάνω από 240 φορές (εκτελέσεις).
Αυτή η εκτέλεση, είναι πάντα η καλύτερη