Ακούγονται βήματα στο τσιμεντένιο υπόγειο parking.
Το κλειδί ανοίγει την πόρτα και κάθεσαι στο δερμάτινο κάθισμα.
Πατάς το στρογγυλό μεταλλικό κουμπί έναρξης του κινητήρα και αμέσως ακούγεται ο σκληρός ήχος του V8.
Ανάβεις τα φώτα και βγαίνεις σιγά-σιγά έξω στο δρόμο.
Επιταχύνεις και δεν αισθάνεσαι τα όρια.
Είναι κάτι όπως ο Σεπτέμβριος μετά τις διακοπές που ξεκινάς τη δουλειά με τέρμα τα γκάζια.

Ο Σεπτέμβριος είναι πάντα για ‘μένα η έναρξη της χρονιάς.
Σχολικής κάποτε, επαγγελματικής τώρα.
We don’t drive fast.
We just accelerate.

(Η ένδειξη του κοντέρ στη φωτό δεν είναι χιλιόμετρα είναι μίλια.
Σε χιλιόμετρα, 270)

Θαλής Πιτούλης