του Χρήστου Ζαμπούνη

«Το μεν πράγμα ορώσιν, την δε αιτίαν ου γιγνώσουσιν», ή εις την νεοελληνικήν, «βλέπουν το αποτέλεσμα ή το φαινόμενο, αλλά δεν κατανοούν την αιτία που το προκαλεί». Ανατρέχω στο λατινικό ρητό για να προσεγγίσω το αγροτικό ζήτημα όχι με την επιφανειακή γνώση που έχουμε οι περισσότεροι εξ’ ημών, αλλά μέσω ενός ειδικού, του Παναγιώτη Χαμακιώτη, ο οποίος κυκλοφορεί αυτές τις ημέρες το νέο του βιβλίο, με τίτλο «7 θαύματα της Διατροφής» και υπότιτλο «VI.MA.TA., ένα ταξίδι από τη γη έως το αύριο της αγροδιατροφής». Η προσέγγισίς του είναι διαφορετική από την αναπαραγόμενη καθημερινώς από τα Μέσα Ενημερώσεως. Το causam, η αιτία των αγροτικών κινητοποιήσεων, δεν είναι η νοοτροπία επιβιώσεως, όπως εμφανίζεται εδώ και τριάντα χρόνια, αλλά ο μετασχηματισμός του τομέως που δεν έγινε για πλείστους λόγους. «Μία σύγχρονη ελληνική γεωργία», έγραψε σε πρόσφατο άρθρο του ο Χαμακιώτης, «δεν πρέπει αποκλειστικά να περιστρέφεται γύρω από το πώς θα αυξηθούν οι επιδοτήσεις, το πώς θα βγει άλλη μία χρονιά αλλά γύρω από το ανθρώπινο κεφάλαιο και νεανική συμμετοχή, την ψηφιακή και περιβαλλοντική τεχνογνωσία, τη σύνδεση με αγορές υψηλής αξίας και επιτραπέζιων προϊόντων, τη στρατηγική συνεργασία παραγωγών, μεταποίησης και διεθνών δικτύων. Δηλαδή σκεφτείτε το όχι ως “μπλόκα vs κράτος”, αλλά ως ευκαιρία να σκεφτούμε τι αξίζει να χτίσουμε αντί να επαναλαμβάνουμε τα ίδια λάθη». Ουδέν αληθέστερον τούτου.