του Χρήστου Ζαμπούνη

Παρηκολούθησα σε εγχώρια τηλεοπτική εκπομπή την άποψη έμπειρου, κατά τα άλλα, σχολιαστού, ότι «ο πρίγκηπας Χάρρυ είναι ένας πραγματικός επαναστάτης». Επειδή συμμετείχα στην ίδια εκπομπή μέσω μαγνητοσκοπημένης συνεντεύξεως και αδυνατούσα να του απαντήσω, ας μου επιτραπεί να του θέσω ένα και μόνον ερώτημα, με την ελπίδα να εκκινήσει μεταξύ ημών, ένας εποικοδομητικός διάλογος.

Συμφωνούμε όλοι, φαντάζομαι, ότι η επανάστασις όπως την ορίζει το χρηστικό λεξικό της Νεοελληνικής Γλώσσης της Ακαδημίας Αθηνών, είναι μία εξέγερσις, συνήθως βιαία, του λαού, με σκοπό την επίτευξη μεταρρυθμίσεων (ανατροπή του πολιτικού συστήματος και των ταξικών δομών). Επίσης, υπό μία άλλη έννοια σημαίνει ριζική μεταβολή, που συνιστά ρήξη με το παρελθόν και αφετηρία μίας νέας εποχής. Έως εδώ, ο σχολιαστής έχει δίκαιο για τον χαρακτηρισμό. Σε ποια υποκατηγορία, όμως, εντάσσεται ο επαναστάτης ο οποίος πληρώνεται δεκάδες εκατομμυρίων δολλαρίων, για να βγάλει στην φόρα τα «άπλυτα» της οικογενείας του, όπως συμβαίνει με τον δούκα του Sussex (αυτός είναι ο τίτλος του σήμερα);

Αναμένω με ενδιαφέρον την απάντηση, διότι με την ιδιότητα του εκδότου δεν θα έδινα ποτέ υψηλή προκαταβολή εάν δεν υπήρχε «juicy», ας το πω κομψώς, περιεχόμενο.