Farewell Χάρη

του Χρήστου Ζαμπούνη

Ήταν ευφυής ως Ηπειρώτης, και ήταν ταλαντούχος όπως όλοι όσοι ξεχωρίζουν σ’ αυτό που κάνουν. Γράφω ήταν, διότι ο Χάρης Γαλανός δεν είναι πια μαζί μας. Ο τραγουδιστής με τη βελούδινη φωνή, που συνέδεσε το όνομά του με την χρυσή εποχή του «Elysee» στο Λονδίνο, άφησε την τελευταία του πνοή κτυπημένος από τον «εστεμμένο» ιό, την προηγούμενη Παρασκευή. Διαλέγω επίτηδες αυτόν τον χαρακτηρισμό για τον Covid-19 επειδή ο Χάρης αγαπούσε τους εστεμμένους, εν τη ευρεία εννοία, και εκείνοι του το ανταπέδιδαν. Δεν είναι τυχαίο ότι ο πρίγκηπας Παύλος διάλεξε το «Elysee» για να εορτάσει, μαζί με 45 άλλους πρίγκηπες της Ευρώπης, το bachelor party του πριν νυμφευθεί την Μαρί-Σαντάλ. Ούτε είναι τυχαίο που η σύγχρονη υψηλή κοινωνία της χώρας τον είχε υιοθετήσει για να τους τραγουδά στις ιδιωτικές τους εκδηλώσεις.

Είχε έναν αυθεντικό αγαπησιάρικο τρόπο ο Χάρης, που έβγαινε μέσα από τα σωθικά του, για να ερμηνεύει τις επιτυχίες των κορυφαίων Ελλήνων συνθετών «κόβοντας» τα τραγούδια στην μέση και συνδέοντάς τα αρμονικά με τα επόμενα, όπως πράττουν οι d.j.’s. Είχε επίσης την ικανότητα να παραφράζει τους στίχους αναλόγως της επικαιρότητος ή του κοινού του, με μία ιδιαίτερη αδυναμία στον Ολυμπιακό.

Εάν ένα ασφαλές κριτήριο δημοφιλίας, ενός εκάστου εξ’ ημών, είναι τα μηνύματα στα μέσα κοινωνικής δικτυώσεως, τότε η αγάπη και ο θαυμασμός προς το πρόσωπό του, που κατακλύζουν το διαδίκτυο τούτες τις λίγες ημέρες μετά την αποδημία του, τον αναβιβάζουν αυτοδικαίως στον μουσικό «Όλυμπο» της πατρίδος μας. Εκεί θα τον συνοδεύει «ένα όμορφο αμάξι με δυο άλογα», το τραγούδι με το οποίο κάθε ξημέρωμα έκλεινε το πρόγραμμά του.

Opinions