του Χρήστου Ζαμπούνη

Όταν έχεις περάσει την μισή σου ζωή να τροφοδοτείς τον Τύπο με την εικόνα σου και εξαφανίζεσαι για περίπου τρεις μήνες, είναι φυσικό να δημιουργείται ένα στερητικό, τόσο στους παραγωγούς όσο και στους καταναλωτάς των ειδήσεων. Επίσης, όταν έχεις μάθει από την γιαγιά… του συζύγου σου, εν προκειμένω την βασίλισσα Ελισάβετ Β’, να εφαρμόζεις το αξίωμα «never explain, never complain», τότε δεν βιάζεσαι να εξηγήσεις τους λόγους της απουσίας σου από τον δημόσιο χώρο. Τέλος, όταν δέχεσαι αφόρητη πίεση για να ικανοποιήσεις «τα εν οίκω εν δήμω» δεν το πράττεις «πειράζοντας» μία φωτογραφία όπως θα έπραττε κάθε ερασιτέχνης φωτογράφος. Ασφαλώς, ως εκ της θέσεώς της, η πριγκίπισσα της Ουαλίας δεν είναι υποχρεωμένη, όπως ο πεθερός της, να ενημερώσει την κοινή γνώμη για την κατάσταση της υγείας της. Άλλωστε, δεν προβλέπεται στην σειρά διαδοχής. Νο1 είναι ο Κάρολος, νο2 ο Ουΐλλιαμ και νο3 ο George. Ο κύριος λόγος που ο πλανήτης ολόκληρος ησχολήθη με το θέμα έγκειται στις επιπτώσεις που δύναται να έχει η ασθένειά της στον επόμενο βασιλέα και στον επίδοξο διάδοχο. Η ανεπιτυχής προσπάθεια να κατευνασθούν τα πνεύματα με την ερασιτεχνική επεξεργασία της περίφημης φωτογραφίας, που την έδειχνε να χαίρει άκρας υγείας, εδιορθώθη με το συγκινητικό βιντεοσκοπημένο μήνυμά της, λίγες ημέρες αργότερα από το παγκάκι του Windsor. Ο «κανονικός» κόσμος υπεκλίθη στην εικόνα της ευάλωτης μητέρας τριών παιδιών που πάσχει από καρκίνο και ευχαριστεί όσους της παραστέκονται, ζητώντας, παραλλήλως, λίγη ησυχία στην ιδιωτική της ζωή. Θα εδύνατο να το είχε πράξει πιο νωρίς και να σταματήσει τις θεωρίες συνωμοσίας που την ήθελαν έως και νεκρή. Μήπως, όμως, δεν εδύνατο; Μήπως η μυστικότης αποτελεί μέρος της ιδίας της ταυτότητος του θεσμού;