του Χρήστου Ζαμπούνη

Μία ευπαρουσίαστη κυρία δειπνεί μόνη της στο «Τρεχαντήρι». Είναι νωρίς, 7.30 μ.μ., και δεν έχει ακόμη σχηματισθεί η ουρά των ανυπόμονων θαμώνων. Παραγγέλλει έξι γαρίδες μεγάλου μεγέθους και βυθίζεται στο κινητό της. Το όνομά της είναι Μερβέ και έχει έλθει στην Πάτμο για να εμπνευσθεί πνευματικώς και επαγγελματικώς. Παρ’ ότι μουσουλμάνα, πήγε το πρωΐ να προσευχηθεί στο Σπήλαιο της Αποκαλύψεως. Μετά ανηφόρισε προς την Μονή του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου και περιπλανήθη στα μεσαιωνικά δρομάκια της Χώρας, ένα σκηνικό «Ουμπέρτο Έκο», όπως το περιγράφει. Η Μερβέ είναι ένα από τα κορυφαία στελέχη της τουρκικής τηλεοπτικής βιομηχανίας. Ετοιμάζει, παραλλήλως, δύο σειρές για το Netflix και τρεις διεθνείς κινηματογραφικές παραγωγές, με τα e-mails ένθεν του Ατλαντικού να διακόπτουν τις συζητήσεις μας. Στο ξενοδοχείο «Aktis» χαιρετά τον μισό «πληθυσμό», συμπατριώτες της που ανήκουν στην υψηλή κοινωνία της γείτονος. Είναι όλοι καλοντυμένοι, με αβρούς τρόπους και πολύγλωσσοι. «Γιατί διαλέξατε την Πάτμο για τις διακοπές σας;», ερωτώ έναν διοπτροφόρο κύριο με χαρακτηριστικά διανοούμενου. «Είναι ένα από τα μείζονα κέντρα του Χριστιανισμού, μαζί με την Ιερουσαλήμ, το Όρος Σινά και το Βατικανό», εξηγεί σε άπταιστα γαλλικά. «It is for upper class souls», προσθέτει στην γλώσσα του Shakespeare η σύζυγός του. «Έχει μία μυστήρια ενέργεια που είτε σε ελκύει είτε σε απωθεί», προσθέτει.