Νίπτω τας χείρας μου

του Χρήστου Ζαμπούνη

Εάν υπάρχει μία ορατή θετική παράμετρος σχετικώς με την αόρατη επέλαση του κορωνοϊού, τούτη είναι, το δίχως άλλο, το πλύσιμο των χεριών.

Αναγιγνώσκω μία έρευνα που διεξήχθη από το Πανεπιστήμιο του Μίτσιγκαν και εδημοσιεύθη στο έγκριτο περιοδικό «Science», συμφώνως με την οποία, το καλό πλύσιμο των χεριών δύναται να απομακρύνει τις αμαρτίες παλαιοτέρων πράξεων, καθώς και τα αισθήματα τύψεων ή αμφιβολιών.

Αυτό φαίνεται ότι ήταν το νόημα της κινήσεως του Ποντίου Πιλάτου όταν του ετέθη το ζήτημα της σταυρώσεως του Ιησού Χριστού. Η φράσις που εξήλθε του έρκους των οδόντων του περιγράφεται ευκρινώς στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον και πέρασε στην Ιστορία συνδεόμενη με την αποποίηση ευθυνών: «Ιδών δε ο Πιλάτος ότι ουδέν ωφελεί αλλά μάλλον θόρυβος γίνεται, λαβών ύδωρ απενίψατο τας χείρας απέναντι του όχλου λέγων, Αθώος ειμί από του αίματος τούτου· υμείς όψεσθε».

Ας επιστρέψουμε, όμως, στις θετικές επιπτώσεις της καθαριότητος όπως μας έχει επιβληθεί, τουλάχιστον στα χέρια. Σε άλλη επιστημονική έρευνα που επραγματοποιήθη το 2006, από το Πανεπιστήμιο Μπρίγκαμ Γιανγκ, το απλό καθάρισμα των χεριών φαίνεται ότι απελευθερώνει ψυχολογικώς τους ανθρώπους και τους κάνει να νοιώσουν λιγότερο ένοχοι για κάποιες πράξεις τους.

Σε ό,τι αφορά τα παιδιά, η συνήθεια αυτή δέον να αποτελεί την Λυδία λίθο της ατομικής υγιεινής τους. Έχουν «ασπρίσει» τα μαλλιά μου θέτοντας το ίδιο και απαράλλακτο ερώτημα στους συνδαιτυμόνες μου οσάκις καθόμαστε στο τραπέζι:

-Ποια είναι η πρώτη μας κίνησις πριν από κάθε γεύμα;

Οι περισσότεροι κοιτούν αμήχανα, αλλά δεν είναι και ολίγοι εκείνοι που εγείρονται για να πάνε στην τουαλέτα. Ας ελπίσουμε ότι όταν τελειώσει η περιπέτεια της πανδημικής λαίλαπος, ορισμένοι εξ’ ημών θα διατηρήσουμε την προστατευτική συνήθεια του νιψίματος των χεριών, όπως λέγαμε παλαιότερα το πλύσιμό τους.

Photo Credit: Unsplash

Opinions