The short sleeved shirts

Του Χρήστου Ζαμπούνη

Έπεσε στα χέρια μου, τις προάλλες, το savoir vivre της βαρώνης Nadine de Rothschild. Η αλήθεια είναι ότι έψαχνα ένα άλλο βιβλίο, το «Αλέξανδρος και Ασπασία» του Α. Ζαούση, ύστερα από παραγγελία της «Καθημερινής» να γράψω ένα άρθρο για το πολύκροτο ειδύλλιο του βασιλέως των Ελλήνων, ο οποίος δεν ευτύχησε να μακροημερεύσει. Από περιέργεια άρχισα να φυλλομετρώ το «Le bonheur de seduire, l’ art de reussir: savoir vivre aujourd’ hui», όπως είναι ο τίτλος του. «Η ευτυχία της γοητείας, η τέχνη της επιτυχίας: οι καλοί τρόποι σήμερα», που εγράφη το 1991, αλλά επανεκδίδεται συνεχώς έκτοτε. Της προσοχής μου δεν διέλαθε ένας κανόνας για την ανδρική ενδυμασία. Ποτέ κοντομάνικο υποκάμισο, ιδίως εάν φοράμε κοστούμι. Όπως και στη Νομική, έτσι και στην ένδυση υπάρχει το latu και το stricto sensu, ήτοι η ευρεία και η στενή ερμηνεία. Έχουμε δηλαδή εκείνους που υποστηρίζουν την επιλογή ενός υποκαμίσου a manches courtes ή short sleeve shirt, είτε γιατί θέλουν να επιδείξουν τα υπερμεγέθη μπράτσα τους είτε γιατί είναι artistique. Από την άλλη, έχουμε τους υπερμάχους του μακρυμάνικου και μόνον, βρέξει χιονίσει. Γι’ αυτούς το κοντομάνικο, ακόμη και σε καύσωνα, είναι faux pas, αδιανόητο για τον εσαεί gentleman και όχι τζέντελμαν, όπως έχει επικρατήσει ο όρος στην χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας.

 

Cover Photo _  David Gandy photographed by Andy Barnham 

Opinions