του Μισέλ Νικολαρέα

Από την πρώτη στιγμή που παρουσιάστηκε στο κοινό η Citroen DS –ο περίφημος βάτραχος–, τον Οκτώβριο του 1955, εντυπωσίασε τους πάντες. Μέσα στα πρώτα 15 λεπτά από την παρουσίασή της είχαν ήδη δοθεί 743 παραγγελίες, ενώ μέχρι το τέλος της ημέρας οι παραγγελίες είχαν φτάσει τις 12.000. Δεν ήταν μόνο το φουτουριστικό της σχέδιο και η μελετημένη αεροδυναμική της που την έκαναν να ξεχωρίζει. Η DS είχε και πολλές τεχνολογικές καινοτομίες.

Deesse

Η Citroen DS είναι το πνευματικό δημιούργημα τριών ανδρών: του Andre Lefebvre (επικεφαλής Έρευνας και Εξέλιξης), του Paul Mages (εμπνευστής της υδροπνευματικής ανάρτησης) και του Flaminio Bertoni (σχεδιαστής). Ήταν το πρώτο αυτοκίνητο στον κόσμο με δισκόφρενα και υδροπνευματική ανάρτηση μεταβαλλόμενου ύψους. Επίσης, ήταν το πρώτο αυτοκίνητο μαζικής παραγωγής με προβολείς που έστριβαν ανάλογα με τη φορά του τιμονιού. Κάτι άλλο που επίσης την έκανε να ξεχωρίζει ήταν ότι μπορούσε να συνεχίσει να κινείται χωρίς πρόβλημα ακόμα και αν έχανε τον έναν από τους τέσσερις τροχούς.

Η DS αγαπήθηκε από τους Γάλλους όσο κανένα άλλο αυτοκίνητο και πολλοί διάσημοι έχουν συνδέσει την εικόνα τους με αυτήν. Ανάμεσά τους ήταν, βέβαια, ο τότε πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας, στρατηγός Σαρλ Ντε Γκολ. Η απόπειρα δολοφονίας που έγινε εναντίον του στις 22 Αυγούστου του 1962 απέτυχε λόγω της DS, με την οποία μπόρεσε να διαφύγει των εκτελεστών με δύο σκασμένα λάστιχα. Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι «ο βάτραχος» είχε σώσει τη ζωή του Γάλλου προέδρου. Κυκλοφόρησε σε τρεις βασικές εκδόσεις: την απλή, τη Safari και την υπερ-γοητευτική ντεκαποτάμπλ (ανοιχτή έκδοση).

Ο «βάτραχος» έγινε station wagon, νοσοκομειακό, αγωνιστικό, λιμουζίνα και μέχρι το 1975, όταν και σταμάτησε η παραγωγή της, είχαν κατασκευαστεί συνολικά 1.330.755 μονάδες. Ήταν τόσο μεγάλη η «ζήτηση» για την DS, που η εταιρεία ανέπτυξε μονάδες παραγωγής σε άλλα τέσσερα κράτη: στη Βρετανία, στην Αυστραλία, στη Ν. Αφρική και στην τότε Γιουγκοσλαβία. Ο σχεδιαστής της, Flaminio Bertoni, έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στην αεροδυναμική. Το αμάξωμα δεν ήταν μόνο από λαμαρίνα, αλλά και από συνθετικά υλικά και αλουμίνιο. Οι πίσω τροχοί, που ήταν καλυμμένοι για λόγους streamlining, και τα οπίσθια φλας, που ήταν ψηλά για να προστατεύονται από συγκρούσεις, έδιναν στην DS εμφάνιση διαστημόπλοιου. Η DS δεν έμοιαζε με κανένα άλλο αυτοκίνητο της εποχής, γι’ αυτό και λατρεύτηκε σαν θεά (Deesse = παράφραση του κωδικού DS).