Glenlivet Montecristo

του Γιάννη Βαλαβάνη

Διαβάζοντας το τελευταίο τεύχος του Mancode και παρακολουθώντας ταυτόχρονα τις τελευταίες ειδησεογραφικές εξελίξεις, κάποια πράγματα λειτούργησαν συνειρμικά στη μνήμη μου. Η τελευταία ταινία του James Bond, ο θάνατος του Sean Connery και το αφιέρωμα του Mancode μου έφεραν στο μυαλό το ταξίδι μου στη Σκωτία – πολλά δεδομένα ταυτόχρονα για να τα αγνοήσει η μνήμη μου!

Πριν 15 χρόνια περίπου σε ένα ταξίδι εξερεύνησης γεύσεων, χωρών, φίλων αλλά και διακοπών -προσφορά μίας εταιρίας ποτών- φιλοξενήθηκα στον πύργο της Chivas Brothers Distilleries, στο φημισμένο Linn House στο Keith της Σκωτίας. Πέραν λοιπόν των ανάλογων περιποιήσεων, ξεναγήσεων, σεμιναρίων και άλλων αυτονόητων καταστάσεων που εξελίχθηκαν κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, αυτά που έμειναν στη μνήμη μου ήταν ο μπάτλερ του πύργου και ιδιαίτερα το κελάρι!

Ένα τεράστιο υπόγειο στον πύργο με αμέτρητα βαρέλια και φιάλες ουίσκι, διαθέσιμα για δοκιμή και κατανάλωση! Ο Master Blender λοιπόν του οίκου Chives και ο Battler Nick ήταν στη διάθεσή μας για 5 ημέρες. Πέραν των καταχρήσεων και των δόκιμων που έγιναν, κατάφερα να συγκρατήσω στο γευστικό μου ημερολόγιο ένα τρομερό ουίσκι που μου έκανε τεράστια εντύπωση λόγω της διαφορετικότητάς του, τόσο στην πρώτη εντύπωση όσο και στην κατάληξη. Το GlenLivet, 15 year old, French Oak Reserve. Ήταν τα πρώτα χρόνια που είχαν ξεκινήσει οι Σκωτσέζοι να “μπερδεύουν” βαρέλια και αρώματα, οπότε καταλαβαίνετε ότι η εξερεύνηση ήταν εντυπωσιακή. Λόγω των Γαλλικών βαρελιών, με ότι είχαν μέσα, πριν μπει το ουίσκι, τα αρώματα ήταν πολύ πλούσια -μέλι και βανίλια με καραμέλα και φουντούκι- και πολύ πιο πολύπλοκο για Malt ουίσκι, απ’ ότι συνηθιζόταν ως τότε. Με μια γεύση έντονη αλλά ταυτόχρονα απαλή, και με τελείωμα από δρυ, καβουρδισμένο αμύγδαλο και άλλων ξηρών καρπών που κατάλαβε ο ουρανίσκος μου, οφείλω να ομολογήσω ότι έμεινα άφωνος, όπως επίσης και ο battler που ήπια σχεδόν όλο το μπουκάλι!

Η βραδιά βέβαια στέφθηκε με ολοκληρωτική επιτυχία και για έναν άλλο επίσης λόγο που ήταν καταλυτικός! Είχα στις αποσκευές μου ένα από τα καλύτερα πούρα που έχουν υπάρξει ποτέ στην αγορά, το Montecristo A, ένας μύθος στο κόσμο των πούρων και συμπτωματικά ο τέλειος συνδυασμός! Το μόνο που έχω να παραθέσω για το εν λόγω πούρο είναι ότι στο βιβλίο των ρεκόρ Guinness του 1971, αναδείχθηκε ως το πιο ακριβό στον κόσμο! Με δαχτυλίδι 47, μήκος 23,5 cm και μέτρια ένταση, αυτό το Gran Corona βγάζει αρώματα καφέ, κακάο και βανίλιας που ταιριάζουν απόλυτα με το Glenlivet. Ένα εξαιρετικό και μαγικό πούρο το οποίο ήταν πολύ σπάνιο μέχρι το 2000 αλλά ξαναεμφανίστηκε στην αγορά, καταφέρνοντας να βρω και εγώ 2 κούτες, πριν εξαφανισθεί ξανά το 2010. Οπότε, όχι μόνο πέτυχα τον απόλυτο συνδυασμό γεύσεων αλλά και την καλύτερη εποχή του, καθώς είναι από τα λίγα που αποδέχεται περαιτέρω παλαίωση των 5 ετών -το εν λόγω ήταν του 1999- και ήμουν πάρα πολύ τυχερός επίσης που το είχα μαζί μου στο ταξίδι. Η ιδιαιτερότητα αυτού του πούρου είναι η αργή καύση και σε συνδυασμό με το μέγεθός του, η μεγάλη διάρκειά του βοήθησε να καταναλώσουμε με την παρέα όλο το μπουκάλι, συνεχίζοντας μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες. Κρίμα όμως που δε το βρίσκουμε πια εύκολα στην αγορά. Είχα πετύχει το τέλειο συνδυασμό: εξαιρετικό πουρό, τρομερό ουίσκι και αυθεντική Σκωτία!

Aficionado