Υπάρχουν καλλιτέχνες που γεννιούνται μέσα σε μεγάλες αίθουσες, με προγραμματισμένες διαδρομές. Και υπάρχουν και εκείνοι που, όπως ο Sam Sauvage, χτίζουν τον δικό τους δρόμο, μόνοι, μέσα σε δωμάτια γεμάτα παλιά posters και όνειρα.

­

Αυτοδίδακτος και πολυοργανίστας, ο Sam μεγάλωσε με τις μελωδίες του Gainsbourg και το βλέμμα του Jim Morrison να τον παρακολουθεί από τον τοίχο. Ξεκίνησε να ανεβάζει βίντεο από το φοιτητικό του δωμάτιο, παίζοντας κιθάρα, πιάνο και synth, με ήχους που θύμιζαν άλλοτε παλιό Παρίσι κι άλλοτε νυχτερινό Λος Άντζελες. Από εκεί, τα τραγούδια του ταξίδεψαν στα κοινωνικά δίκτυα, σε φεστιβάλ όπως το “Imagine Sweden” και στη σκηνή του «Pop Up» στο Παρίσι, όπου απέδειξε ότι δεν χρειάζεται πολλά: μόνο αυθεντικότητα και ψυχή.

Η μουσική του είναι σαν ασπρόμαυρη φωτογραφία που κρατά ακόμα τη μυρωδιά της βροχής. Στο “See You” τραγουδά: «Ήρθε στο μπαρ, μουσκεμένη από τη βροχή / Ήταν άραγε δάκρυα από αυτά που της είπα χτες το βράδυ;» ενώ στο “La Ville”, ζωγραφίζει την αντίφαση της πόλης: «Το βράδυ χάνομαι στις αριστοκρατικές και εμπορικές συνοικίες / Συχνά νιώθω τη γη να τρέμει κάτω από τα πόδια μου — το λένε κόλαση.» Με κάθε στίχο του, ο Sam Sauvage ισορροπεί ανάμεσα στην τρυφερότητα και την απώλεια. Όπως λέει και στο “La Fin Du Monde”: «Είναι το τέλος του κόσμου / Δεν το είδαμε να έρχεται / Δώστε μας ένα δευτερόλεπτο / Πριν προσγειωθούμε.» Το νέο του EP καταφτάνει στις 23 Μαΐου 2025 και ήδη ο κόσμος του μοιάζει έτοιμος να τον αγκαλιάσει ξανά: ένας κόσμος όπου μια απλή στιγμή στο μπάνιο (“Dans la Bathroom”) ή μια γουλιά από έναν καφέ με κρέμα (“Café-Crème”) γίνεται ποίηση.